-
1 kleben
kleben ['kle:bən]I vi1) ( haften) yapışmak;das Hemd klebte ihm am Körper gömlek vücuduna yapışmıştı;an seinen Händen klebt Blut elleri kana bulanmış2) ( klebrig sein) yapış yapış olmak3) ( klebefähig sein) yapışmakII vt yapıştırmak (an -e);jdm eine \kleben ( fam) birine bir tane yapıştırmak
См. также в других словарях:
kleben — pappen (umgangssprachlich); haften; kitten; leimen; kleistern * * * kle|ben [ kle:bn̩]: 1. <tr.; hat mithilfe von Klebstoff an/auf/in etwas befestigen: eine Briefmarke auf die Postkarte, Fotos ins Album kleben. Syn.: ↑ kitten, ↑ … Universal-Lexikon
Kleben — Verkleben; Festkleben * * * kle|ben [ kle:bn̩]: 1. <tr.; hat mithilfe von Klebstoff an/auf/in etwas befestigen: eine Briefmarke auf die Postkarte, Fotos ins Album kleben. Syn.: ↑ kitten, ↑ leimen. Zus.: ankleben, aufkleben, bekleben, einkleben … Universal-Lexikon